BU BAYRAM

Bugün Bayram.

Kutlu olsun.

Bu seneye kadar bir sürü Ramazan’lar, bayramlar görmüştük ama bu Ramazan da farklı oldu, bu bayram da farklı olacak.

Kimimize atmış, kimimize seksen, kimimize yirmi yaşında böylesi farklı, böylesi özlem dolu, böylesi belki bir daha hiç olmayacak bir bayramı yaşattığı için, sabahına erdirdiği için ne kadar hamd, ne kadar teşekkür etsek bilemiyorum.

Bugün kapınızı çalacak çocuklar olmayacak belki.

Belki sırdaşınız olan, gecesiyle gündüzüyle dertlerinize ortak yaptığınız arkadaşlarınızla da beraber olamayacaksınız. Ama hiç dert değil!

Kalkıp kapınızın, pencerenizin önüne bir tas su koyun.

Yediğiniz ekmeğin kırıntılarını, yemeğinizden artanları bugün çöpe atmayıp, koyduğunuz suyun yanına iliştirin.

Kapıdan bekleyip göremediklerinize üzülmek yerine pencerenize gelenlerle, kapınızda ikramınızı kabul edenlerle bayramlaşın bu bayram; onları fark edin.

Kendinizi fark edin bu bayram. Size emanet edilenlerle, size verilen, sizden esirgenmemiş olanlarla halleşin, bayramlaşın. Toprakla, suyla; ciğerlerinize dolmak için davet beklemeden burnunuzun dibine kadar sokulan tertemiz havayla girin bu bayrama.

Ne zamandır aramadığınız, ihmal ediyorum diye üzüldüğünüz, sesinizi duymakla bir dünya bahşedeceğiniz insanları arayın, seslerini duyun hatta görüntülü arayıp, görün ve gösterin kendinizi bu bayram.

Soyadınızı taşımalarına rağmen, merkepler dolusu kitaplar taşımalarına rağmen, dillerine doladıkları ayetler, hadislerle kibir büyütüp, kibir hamalı olanlara rağmen sizi üzenlere, sırf aidiyetliğinizden ötürü takılıp da karartmayın içinizi.

Elinize küçük bir çekirdek alıp gömün toprağa veya bir fidan varsa elinizde dikin toprağa ve ziyanı yok soyadınızı da verin diktiğiniz adın yanına.

Aidiyetlikse sorun, isminiz onlarla yaşasın zararı yok!

Adı zeytin, adı çam, adı menekşe, adı kiraz, adı erik olan ama soyadı sizinkinden olan dostlarınız olsun, akrabalarınız olsun; siz olmasanız bile olan, olacak akrabanız.

İnan hepsinden iyidir.

Hatta o ana kadar yüz çevirdiğiniz börtü böceklere yönelin bu bayram. Onları bulun, hatta alın elinize şımartın, besleyin, konuşun.

Bu bayram yazısını yazmak için geçtiğim klavyenin başında ben bu zamana kadar hiç tanışmadığım, seslerini bile ayırt edemediğim kuş sesleriyle sesleniyorum sizlere.

Meğer ne dostlarım varmış hemen yanı başımda da ne gafilmişim; ne kadar sağır, ne kadar körmüşüm!

Gerçi Gültekin kadar ayırt edemiyorum yine de, hangi ses hangi kuştan geliyor diye ama olsun.

Sesleri, oyunları bile yetiyor inanın.

Bu bayram dışarı çıkmak yasak!

Siz de uzaklara gidin. Çok uzaklara….

Hani kaç bayramdır bayram görmeyen, yürekleri sizinle atan, sizinle aynı inanca sahip bayram yaşamayan coğrafyalara.

Dualarınızla olsun ulaşın onlara.

Sonra evlerine hiçbir bayram gitmediğiniz, acıyarak bakıp geçtiğiniz sizinle aynı coğrafyada olan ama ayrı kaderleri olan insanları düşünün.

Engelli ailelerini, şehit annelerini, huzurevi sakinlerini, hastanelerde kalmış olan garipleri, sokakları mesken tutmuş evsizleri.

Mutlaka yapacak bir şeyiniz varsa en azından niyet edin bu bayram.

Ertelemeyin, üşenmeyin, gücenmeyin ve sakın ha ıskalamayın! Ne hayatı ne de içinizdeki yaşam coşkusunu.

Gülüverin, dokunun, şükredin halen insan olabildiğinize, insan kalabildiğinize.

İnanın yaşadığınız en güzel bayram bu bayram olacak siz yeter ki dileyin, isteyin.

Aynı benim karşımdaymış gibi beni bir solukta okuyan, gözlerini üzerime dikmiş siz dostlarım var ya…

Sizin sağlığınız, takibiniz, varlığınız var ya…

Bana bundan büyük bayram mı var?

Sizi; sizi en çok sevene havale ediyorum!

Benden bu kadar.

Bu bayram sevenlerin bayramı olsun.

Sevdiklerinizle beraber nice güzel bayramlara.

Erdal ÇİL

[email protected]