Muzaffer Abakay (Bir Garip Ölüm)

Çoğunuz ismi okuyunca, biliyorum dudak büküp: “kim bu ?” dediniz.

Yaldızlı isimler, kelimeler o kadar doldurmuştu ki belleğinizi.

Elinizin altında internet yoksa, çoğunuz hiç zorlamadan başladınız içinizdeki merakı giderircesine okumaya.

İnternetin yardımına başvurup bakacak olursanız; tarihlerin 4 Ocak 2015 i gösterdiği sadece yerel bir- iki haber sitesinden, onun bütün dünyanın yeni yıl coşkularını yaşadığı o tarihlerde, yalnız başına yaşadığı Bodrum’ daki evinde donarak ölü bulunduğunu bildiren haberle karşılaşırsınız.

Dünya yılbaşı kutlamalarında iken ülkemizde bir garip ölüm!

Ülkemiz, yeni yıl ile aniden başlayan kar ve soğuğu konuşurken, iliklerime kadar etki eden, beni de donduran bir garip ölüm.

Hem de sonuna kadar, dibine kadar bir garip ölüm.

Bir terörist olarak ölseydi o; şüphesiz adı daha çok duyulurdu.

Hatta kim bilir moda olduğu gibi belki de muhalif parti ve gruplardan biri çıkıp sahiplenir ve yetkililere parmaklar sallanırdı.

Hatta bir hırsız olsaydı ve çalarken polis kurşunuyla ölmüş olsaydı da eminim daha çok duyulurdu ismi.

Ya da boşandığı eşini vuran bir katil, bir sapık, bir dolandırıcı ne bileyim belki de bir maganda!

Ama hiçbiri değildi, kimse değildi ve ne yaşarken adı duyuldu ne de ölümünde.

Koca Yunus’un dizeleri daha bir anlamlandı:

“Bir garip ölmüş diyeler.

Üç günden sonra duyalar

Soğuk su ile yuyalar

Şöyle garip bencileyin”

Evet; termometreler ülkemizin en batısında yer alan ilçelerden biri olan, turizm beldesi Bodrum ‘da bile eksi değerleri gösterdiği bir tarihte, bir garibi soğuğun içinde donarak ölmüş buldular.

Cebinde milyarlık cep telefonları ile dolaşan ve dünyanın bilmem nereleri ile nasıl en modern şekilde konuşmakla övünen bedbahtlar; yanı başlarındaki bir garibin ne sağlığından, ne hastalığından haberleri zaten olmamıştı da ölümünden mi haberleri olacaktı?

Somali’de Daarood Kabilesi veya Kamerun’ da Pigme Kabileleri bile dirisini bırakın, ölülerini bile yalnız bırakmıyor ve şölen havası içinde uğurluyorken, biz sene 2015 de üstelik en modern yerleşim yerlerimizin birinde, bir vatandaşımızı garip bir biçimde uğurlayamadık bile.

Ne derdi vardı, adı neden Muzaffer’di ilgilenmedik bile.

Üstelik anayasamızın 2. Maddesinde sosyal devlet yazıyor olmasına rağmen.

Hadi devleti bırakın; ya millet olarak, komşuları hemşerileri olarak nasıl bıraktık o garibi orada, nasıl unuttuk?

Kış, ani bastırmıştı. Yakın zamanda görmemiştik böyle soğuk. Hem derbi maçı da vardı o gün Beşiktaş ile Galatasaray arasında tamam da, nasıl unuttuk o garibi orada?

Hani komşusu açken, tok yatmayan peygamberin çocukları; ne oldu size, neredeydiniz o gün?

Ya Bodrum’un ağaçseverleri, hayvanseverleri, insan hakları savunucuları nerelerdesiniz?

O gün, o akşam, Muzaffer Abakay’ın ölü bulunduğu gün bir eksildiniz; fark edebildiniz mi?

Bir eksildiniz ama pir eksildiniz!

Hakkını helal et Allah’ın garibi!

Sadece haberini izledim, haberini okudum.

Sonra, kaldırıldığın hastanenin başhekimini aradım telefonla. Belki bir yakınına ulaşır, sorarım diye.

Ama tam garipmişsin be Muzaffer!

Erdal ÇİL