Ayn-ı Ali'de Bir Akşam

Öyle günler, öyle geceler vardır ki insan hayatında; anlatılmaz ve sadece yaşanır. Her anı, her dakikası içine işler. Zaman durur ve mekân, sizi üç boyutun da ötesinde içine çeker.

O gece işte öyle bir geceydi. Tarih 13 Eylül 2014 ve mekân, Manisa’nın kalbi denilen Ayn-ı Ali Dergahı’ nın hemen önüydü. 16 Eylül 2007 yılında, henüz kırk iki yaşında hayata veda eden TRT Sanatçısı Ahad Uruk’u anmak için toplanmıştı Manisa’lılar. Türbe ile Çay Bahçesi arasındaki yeşil alana sahne hazırlanmış, izleyiciler için de çok sayıda koltuklar konulmuştu.

Sanatseverler, Ahad’ı sevenler epey ilgi göstermişlerdi geceye. Mevsim de sonbahar olunca konuklar terlemeden ve üşümeden icra edilen eserlere kaptırmıştılar kendilerini.

İlk önce sazlar almıştı yerlerini sahnede. Kemençede Enes İçer, Kanunda Mehmet Dönmez, neyzen Kaşif Demiröz, ritm sazlarda Ozan Pars ve Murat Koca vardı. Programın sunuculuğunu, o güzel davudi sesiyle Manisa’ lıların yakından tanıdığı Tarık Yener üstlenmişti. Mekâna ve programa uygun kıssalarla, hikâyelerle zenginleştirmişti sunumunu. Sahneye ilk olarak tasavvuf sanatçısı Hafız Ali Necipoğlu çıktı. O nefis sesi ile seslendirdiği tasavvuf musikisi eserleri, gecenin, ilerleyen saatlerde nasıl da renkleneceği ve nasıl bir havaya bürüneceğine dair önemli ipuçları veriyordu.

Sonra Tarık Yener sahneye bir önemli ismi davet edecek ve artık programın geceye yayılacak olan bölümünün sunumunu da bu değerli isme bırakacaktı. Aslen Kuşadası doğumlu olan ve Trt Nağme ve Radyo 4 de programlar yapan bestekâr Selim Öztaş; gerek sahne hâkimiyeti gerekse nefis sesi ile geceye imzasını atmıştı. Sanatla yoğrulan, sanatla yaşayan, zarif bir aileydi Öztaş Ailesi. Eşini sahnede sık sık onure etmesi, birlikte seslendirdikleri parçalarda elini tutması, diğer sanatçıları da bildiği bütün özellikleri ile izleyenlere tanıtarak takdim etmesi, gerçekten görülmeye değer hoş görüntülerdi. Gece için gelen sanatçılardan önce, rahmetli Ahad Uruk’ un sesini özlediğini belirterek, onun seslendirdiği iki eser ile giriş yapması da ayrı bir incelik ve ayrı bir güzellikti.

“Evimizin oğluydu Ahad” derken gözyaşlarını saklayamıyordu Öztaş Ailesi ve anlattıkları Ahad anılarıyla da izleyenleri de duygulandırıyorlardı.

Sonra sırasıyla, İzmir Devlet Klasik Türk Müziği Korosu sanatçılarından Semanur Süzgen, İzmir Hisar Camii İmamlarından musikişinas Muhammed Emin Ayaz, TRT İzmir Radyosu ses sanatçılarından Güldehen Marmara Terün sahne aldılar.

İzleyenler bol bol eşlik ettiler eserlere ve bolca alkışladılar sanatçıları. Zaten Üstad Selim Öztaş’ ın dediği gibi, bir sanatçının neyi vardı ki alkışlarından başka!

Bu arada izlenmeye değer en önemli ayrıntılarda ise, Ayn-ı Ali işletmecisi sevgili Levent Bey’in mutluluğu gerçekten görülmeye değerdi. Gelen misafirlerle tek tek ilgileniyor, sanatçılara lojistik destekte bulunuyor, birbirinden güzel ikramların dağıtılmasını organize ediyor ve kimi zaman da bir bakıyorsunuz sahneye fırlayarak solistlere eşlik ediyordu. Ayn-ı Ali’nin müdavimleri ve kendisini yakından tanıyanlar bilir ki o gece Sevgili Levent’in mutluluğu yüzünden ve hareketlerinden okunuyordu.

Şerbetler, özel kıyafetleri ile şerbetçiler tarafından dağıtıldı. Masalarda; lokmasından helvasına, çerezinden çayına kadar her şey düşünülmüş, huzurunuz için hiçbir masraftan kaçınılmamıştı adeta. Gecenin sonunda da merhumun okuduğu eserlerin bir cd’si konuklara hediye edilmişti.

O gün merhum Ahad’ ın ailesi de oradaydı. Program sonrası gece geç vakte kadar misafirlerle ilgilendiler, uzunca ve keyifli sohbetlere katılarak hafiflettiler acılarını. Hazırlanan hediyeler takdim edildi misafirlere. Onlar hediyelerin en güzeline layıktılar şüphesiz! Radyomuzun birbirinden kıymetli sanatçıları o gece hiçbir karşılık beklemeden ve almadan sırf Ahad için, Manisa’ lılar için her şeyi arkalarında bırakarak teşrif ettiler; renk kattılar, şeref kattılar.

Bu kadar dostu, musikişinas gönülleri ve sanatseveri, Manisa Protokolü ve Manisa’ lılar ile buluşturmak, onları memnun etmek ve tarihe hoş bir seda kaydını düşürmenin zorluğunu takdir edersiniz şüphesiz. Ama işin içine inananların aşkı ve azmi girmişti. Girdiği her yeri güzelleştiren aşkın huzuru okunuyordu o gece yüzlerden. Zaten içtiğiniz bir bardak çayda, bir fincan kahvede bile huzur bulmaksa arzunuz, onları aşk ateşinde pişiren, Ayn-ı Ali Dergahı olmalıydı adresiniz.

Amak-ı Hayalin Raci’sinin huzur bulduğu, çitlembiğin altında, o gece biz de huzur bulduk. Bize huzuru teneffüs ettirenlere, aşkı ikram edenlere, vefa gösterenlere ve huzura hizmet edenlere selam olsun!

Unutulmaz gecede hafızada kalan eserlerden biri olan İzmir’ li bestekâr Rakım Elkutlu’ nun nihavent eserinin sözleri; yazımızı ve geceyi özetlesin istedim. “Mümkün mü unutmak güzelim neydi o akşam / Hülya gibi rüya gibi bir şeydi o akşam."